DE VAL  van  de

VERENIGDE STATEN

Hoofdstuk 5
EINDTIJD VERNIETIGING BINNEN TWEE CHRISTENDOMMEN

HET BOEK OPENBARING GAAT eerst en vooral over geprofeteerde gebeurtenissen die in de eindtijd vervuld zullen worden. Maar in dit boek is aangetoond dat veel van deze gebeurtenissen in de afgelopen 70 jaar reeds vervuld zijn, zonder dat de wereld zich daar ook maar enigszins van bewust is geweest.

De meeste van al die geprofeteerde gebeurtenissen hebben in de afgelopen 30 jaar plaatsgevonden, en het tempo waaraan deze gebeurtenissen vervuld worden versnelt en wordt steeds intenser. Herinner je dat de vervulling van deze profetieën het patroon volgt van een vrouw in barensnood. Maar, zoals eerder uitgelegd, de uitvergroting van deze gebeurtenissen en hun grotere vervulling zal pas door de wereld onderkend beginnen te worden wanneer de Verenigde Staten eenmaal aangevallen en veroverd wordt tijdens de gebeurtenissen van de eerste vijf Trompetten van Openbaring.

Bovenop deze fysieke vernietiging, voorspelt het Boek Openbaring ook nog rampzalige eindtijd gebeurtenissen die binnen twee totaal van elkaar verschillende Christelijke groeperingen (die in het vorige hoofdstuk beschreven werden) zullen plaatsvinden.

Binnen de Christelijke groepering die in 31 na Christus begon, degene die Gods Kerk wordt genoemd, hebben er al gebeurtenissen van rampzalige omvang plaatsgevonden. De vervulling van de eerste vijf Zegels van Openbaring gaat over deze apocalyptische gebeurtenissen; deze zullen in het laatste deel van dit hoofdstuk behandeld worden.

EINDTIJD VERNIETIGING VAN HET CHRISTENDOM IN 325 na Christus

Over de groepering binnen het traditionele Christendom die in 325 na Christus haar georganiseerde begin kende, staat geprofeteerd dat zij alsnog catastrofale vernietiging zal ondergaan. Om beter te kunnen begrijpen wat er precies in Openbaring geprofeteerd wordt over deze gebeurtenissen die tijdens Wereld Oorlog III vervuld zullen worden, is het van belang om eerst kennis te nemen van een stukje relevante geschiedenis.

Deze gebeurtenissen zijn nauw verbonden met datgene wat we in Hoofdstuk 2 behandeld hebben betreffende de zeven geprofeteerde heroplevingen van het oude Romeinse Rijk en de laatste daarvan die bestaat uit tien landen van Europa.

De Oorsprong van Europa

Er is een woord in de Griekse mythologie dat je zelf makkelijk kan opzoeken dat alles te maken heeft met de vorming van Europa en haar hedendaagse religieuze geloofsovertuigingen. Dat woord ís ‘Europa’. Het was de naam van een Fenicische prinses die door Zeus ontvoerd werd. Zeus had de vorm van een witte stier aangenomen en hij ontvoerde haar (‘Europa’) naar Kreta. Het continent Europa werd vernoemd naar deze prinses. Dit heeft alles te maken met de religieuze ideeën die in die regio van de wereld voet aan de grond kregen, en zich later van daaruit over de hele wereld verspreidden.

Overigens is het interessant om op te merken dat toen de euro als de nieuwe munteenheid van de Europese Unie werd ingevoerd, elk land symbolen op haar euromunten aanbracht. Het symbool dat op de Griekse 2-euromunt stond was een ‘jonge vrouw gezeten op een stier’ – het symbool voor Europa en nog zo veel meer. Deze beeltenis is heel symbolisch in het Boek Openbaring.

‘En een van de zeven engelen die de zeven schalen hadden, kwam en sprak met mij en zei tegen mij: Kom, ik zal u het oordeel over de grote hoer laten zien, die aan vele wateren zit. Met haar hebben de koningen van de aarde hoererij bedreven, en de bewoners van de aarde zijn dronken geworden van de wijn van haar hoererij. En in de geest bracht hij mij weg naar een woestijn. En ik zag een vrouw zitten op een scharlakenrood beest, dat vol van godslasterlijke namen was, met zeven koppen en tien horens.’ (Openbaring 17: 1 - 3)

Deze profetische verzen gaan over de zeven heroplevingen van Europa die leiden tot aan de laatste heropleving die ‘tien horens’ heeft. Deze ‘tien horens’ vertegenwoordigen die tien landen die zich tijdens de periode van de vervulling van de Vijfde Trompet zullen verenigen in een militair verbond, en uiteindelijk atoomwapens zullen inzetten.

God heeft dit beeld van een ‘vrouw gezeten op een beest’ gebruikt om het verband te beschrijven tussen de heersers van het profetische Europese rijk en haar valse religies, in al haar heroplevingen doorheen de tijd. De invloed van vele godheden is diepgeworteld in het ontstaan en de opkomst van het Romeinse rijk - het begin van een profetisch rijk - een Europees rijk dat zou voortbestaan tot in de eindtijd en tot aan de laatste oorlog op aarde.

Onder de titel ‘Lijst van Romeinse Goden’ in Wikipedia, staat in de eerste alinea een samenvatting van alles wat een mens dient te weten betreffende de fundamentele oprichting van het Romeinse Rijk vanaf het begin.

‘De gekendste Romeinse goden zijn diegenen die de Romeinen vereenzelvigen met hun Griekse evenknieën, waarbij zij Griekse mythes en iconografie, en soms ook religieuze praktijken opnamen in de Romeinse cultuur, in hun Latijnse literatuur, de Romeinse kunst en in hun religie zoals die in het hele Rijk beleefd werden.’

Zoals we in het vorige hoofdstuk al gedeeltelijk uitgelegd hebben was het in het vroege Romeinse Rijk de gewoonte om godheden en religieuze praktijken te adopteren uit alle hoeken van het Rijk en deze met elkaar te vermengen. De daaruit voortvloeiende religieuze praktijken en geloofsovertuigingen ondergingen veel hervormingen en veranderden geleidelijk aan in de loop van vele honderden jaren in datgene wat bekend kwam te staan als het ‘Christendom in het Romeinse Rijk’.

Daarom kan je dan ook vandaag nog steeds de ware oorsprong achterhalen van bepaalde mysterieuze praktijken en geloofsovertuigingen, die van origine niets te maken hebben met enige Bijbelse waarheid, doctrine of onderwijs. Integendeel, alle leringen en ideeën aangaande zaken zoals Pasen, Kerstmis, de Drie-eenheid, het Kruis, de Zon en de Zondagsviering, moeder-en-kind verering, de Paashaas en Eieren als vruchtbaarheidssymbool en nog zoveel meer, zijn allemaal mettertijd opgenomen in de huidige leer en religieuze praktijken van meer de 2 miljard mensen op aarde. Kortom, de oorsprong van al deze ideeën die gebruikt werden om die nieuwe Romeinse religie te creëren, is terug te brengen naar de religieuze ideeën en praktijken van zij die in de oude godheden geloofden.

God heeft veel te zeggen over het vermengen van valse leringen en praktijken die voortkomen uit het geloof in andere goden met datgene wat Hij geopenbaard heeft betreffende de ware manier waarop wij Hem dienen te aanbidden. En omdat de mensheid God genegeerd heeft en Zijn waarheid besmeurd heeft met fabeltjes en valse religieuze praktijken, zal God nu de gehele wereld onder Zijn oordeel brengen omdat zij dit gedaan heeft. Gedurende die periode van oordeel zal Hij een einde maken aan de religies en het zelfbestuur van de mensheid, waarbij Hij Zijn Koninkrijk zal oprichten dat over alle landen ter wereld zal heersen.

Vol Godslasterlijke namen

Wanneer je de geschiedenis doorloopt vanaf het begin van het Romeinse Rijk en je ziet alle hervormingen van religieuze ideeën dan kan dit je helpen om de waarheid onder ogen te gaan zien betreffende alles wat gaandeweg opgenomen werd in datgene wat wij vandaag het ‘traditionele Christendom’ noemen. De geboorte van het traditionele Christendom is geworteld in deze traditie van het vermengen van verschillende sterk uiteenlopende geloofsovertuigingen.

Inderdaad, de Romeinen hadden het gebruik om verschillende religieuze geloofsovertuigingen samen te voegen, en de goden van andere volken onder hun eigen goden op te nemen. Nadat zij een land veroverd hadden stelden zij zich open voor hun geloofsovertuigingen, omdat dit het voor hen makkelijker maakte om de verschillende bevolkingsgroepen in hun steeds groeiende rijk te verenigen. Bij deze praktijk werden niet alleen de geloofsovertuigingen van de Grieken, de Kelten en de Germaanse volken vermengd, maar ook geloofsovertuigingen uit het Jodendom en van diegenen in het Rijk die vasthielden aan het ware Christelijke geloof en haar leringen.

Bij deze zeer uiteenlopende geloofsovertuigingen hoorde ook het geloof in vele godheden. Daarom beschreef God dit ‘beest’ in Openbaring 17 dan ook op die specifieke manier. Zijn beschrijving van dit ‘beest’ gelijkt op de mythische god Zeus die zichzelf als een stier vermomde en zo prinses Europa op zijn rug naar Kreta droeg. Kreta is het grootste en dichtst bevolkte eiland van Griekenland, en heeft de historische reputatie het centrum van de eerste ontwikkelde Europese beschaving te zijn - de Minoïsche beschaving van 2700 tot 1420 voor Christus.

Hoewel deze mythologische stier wit was, omschreef God het als een scharlakenrood beest met zeven hoofden en tien horens. Scharlakenrood wordt hier gebruikt als een profetische weergave van het regeringssysteem en de religie van het Romeinse Rijk. De kleur ‘scharlakenrood’ was een symbool van de rijkdom en de macht van dat Rijk.

Deze kleur wordt profetisch ook gebruikt om prostitutie en overspel uit te beelden, en zo beschrijft God ook profetisch wat er plaatsvond in de religieuze praktijken van het Romeinse Rijk waaruit een vals Christendom voortkwam. In deze verzen uit Openbaring 17 wordt gesproken over een oordeel dat zou komen over ‘de grote hoer die aan vele wateren zit met wie de koningen van de aarde hoererij bedreven hebben, en waarvan de bewoners van de aarde dronken geworden zijn van de wijn van haar hoererij.’

Wanneer er dus geschreven staat ‘En ik zag een vrouw zitten op een scharlakenrood beest, dat vol van godslasterlijke namen was’, dan moet je begrijpen wat het doel van die uitspraak is. Het feit dat de naam van Europa uit dit mythische verhaal afkomstig is, belichaamt het proces waarmee een ‘vals Christendom’ geschapen werd. Het gebruik in het Romeinse Rijk van het vermengen van mythologie, religieuze geloofsovertuigingen en gebruiken, en nog andere concepten betreffende nog veel meer verschillende goden, werd ook toegepast bij de vorming van een vals Christendom.

En omdat dat gebruik zo onlosmakelijk verweven is in de schepping van het traditionele Christendom, wordt dit dan ook profetisch beschreven als zijnde ‘vol van godslasterlijk namen’. Godslastering is een kwestie van het zichzelf het recht toe-eigenen om zaken te veranderen of om in te gaan tegen datgene wat God zegt dat de waarheid is over hoe wij Hem dienen te aanbidden.

Datgene wat in dit hoofdstuk beschreven wordt als ‘een vrouw zittend op een scharlakenrood beest, vol van godslasterlijke namen’, is exact wat er ook in Openbaring 13 beschreven werd.

‘Hij ging staan aan het strand (zand) van de zee. Toen zag ik uit de zee een Beest opstijgen met tien horens en zeven koppen; op zijn horens tien kronen en op zijn koppen godslasterlijke namen.’ (Openbaring 13: 1)

‘En zij aanbaden de draak (verwijst naar Satan), omdat hij aan het beest de macht gegeven had, en zij aanbaden het beest, zeggende: Wie is aan het beest gelijk? En: Wie kan er oorlog tegen voeren? En hem werd een mond gegeven, die grote woorden en godslasteringen spreekt; en hem werd macht gegeven dit tweeënveertig maanden lang te doen. En (het beest) opende zijn mond tot lasteringen tegen God, om Zijn naam te lasteren en Zijn tent (tabernakel) en hen, die in de hemel wonen.’ (Openbaring 13: 4 - 6)

Uit deze verzen komt duidelijk naar voren dat de vorming van dit valse Christendom vervuld is van godslastering. Voorbeelden hiervan kwamen eerder al aan bod, onder andere dat men God een ‘Drie-eenheid’ begon te noemen, en ook dat de naam van Jozua verbasterd werd door in plaats daarvan de naam Jezus te gebruiken. En hoewel het na zo vele honderden jaren moeilijk te bewijzen is, toch zijn er mensen die stevige argumenten naar voren brengen die het geloof ondersteunen dat de naam ‘Jezus’ effectief zijn oorsprong vindt in de naam ‘Zeus’.

Hoewel in deze beschrijving gesproken wordt van ‘godslasterlijke namen’, gaat het hier om veel meer dan alleen maar letterlijke namen. Het gaat hier ook over zaken die in de mythologie beschreven worden die te maken hebben met allerlei soorten van vereringspraktijken. Zelfs kunst en beelden die in mythologische vereringspraktijken gebruikt werden, werden opgenomen in de verschillende vereringspraktijken van het valse Christendom. Dit alles valt ook onder de beschrijving van het dragen van ‘godslasterlijke namen’.

Er zijn inderdaad een groot aantal zaken die perfect bij die beschrijving aansluiten die in het traditionele Christendom opgenomen zijn. We hebben het al over een aantal van deze zaken gehad, maar toch zijn er een aantal die herhaald dienen te worden.

Gods Sabbat op de zevende dag van de week werd veranderd naar een wekelijkse eredienst op de eerste dag van de week, de dag die naar de zon vernoemd is - Zondag. De doopceremonie, waarbij een volwassene er bewust voor kiest om zich te bekeren van zijn zonden, en vervolgens in water ondergedompeld wordt, werd ook gelasterd. Dit werd veranderd in een ceremonie waarbij wat water op het hoofd van een kind gesprenkeld wordt wat men het ‘doopsel’ noemt, terwijl het specifieke woord dat als de ‘doop’ vertaald wordt afkomstig is van het Griekse woord dat ‘onderdompelen’ betekent.

Er bestaat behoorlijk wat kunst (kunstwerken en voorwerpen) waarin symbolen en objecten verwerkt zijn die stammen uit de praktijken en de leer rondom valse goden en valse doctrines over deze valse godheden. Veel daarvan werd door dit valse Christendom geadopteerd en op exact dezelfde manier weergegeven. In deze kunstwerken waar valse goden in voorkomen, komen ook vaak scènes voor over de hemel en de hel. Symbolen zoals kruisen en andere religieuze beeltenissen zoals dat van een ‘moeder-en-kind’ werden al eeuwen voordat Christus uit zijn moeder Maria geboren werd gebruikt in valse godenvereringen. Al deze zaken zijn in het valse Christendom vermengd.

Het is ook goed om herinnerd te worden aan al de godslasterlijke zaken die Constantijn deed, toen hij in 325 na Christus. het Concilie van Nicea samenriep en dit voorzat, en hielp om een nieuwe staatsreligie te creëren die zichzelf het ‘Christendom’ noemde.

God gebood aan Zijn volk dat zij voor altijd het jaarlijkse Pascha dienden te houden. Maar de symboliek van het jaarlijks deelnemen aan een ceremonie waarbij men een klein stukje ongezuurd brood eet en een klein beetje wijn drinkt, werd door hen veranderd in een wekelijkse ceremonie die de ‘Communie’ genoemd wordt waarbij men deze symbolen tot zich neemt.

De definitie van ‘godslastering’ houdt onder andere in ‘datgene wat heiligschennis tegen God of heilige zaken is, en dus gewoonweg een tekort aan respect voor God is.’

En Gods Zoon een andere naam geven dan de naam die God hem zelf gaf, is ook godslasterlijk. God een ‘Drie-eenheid’ noemen is godslastering. God openbaart klaar en duidelijk dat Hij alleen eeuwig leven inherent in Zichzelf heeft, en dat er geen enkele andere god is die eeuwig bestaan heeft. Nog voordat Zijn eigen Zoon geboren werd uit een fysieke vrouw, maakte God dit heel duidelijk.

‘Ik ben de HERE (Hebreeuws – Jahweh, betekent de Eeuwige), en niemand anders, buiten Mij is er geen God (Hebreeuws – Elohim). Ik zal u omgorden, hoewel gij Mij niet kende, opdat men zal weten, vanwaar de zon opkomt tot waar zij ondergaat, dat er buiten Mij niemand is. Ik ben de HERE (Jahweh, de Eeuwige), en er is geen ander.’ (Jesaja 45: 5 - 6)

Want zo zegt de HERE (Jahweh, de Eeuwige), die de hemel geschapen heeft, die God (Elohim) die de aarde geformeerd en haar gemaakt heeft. Hij heeft haar gegrondvest, Hij heeft haar niet geschapen opdat zij woest zou zijn, maar Hij heeft haar geformeerd opdat men erop zou wonen: Ik ben de HERE (Jahweh, de Eeuwige), en niemand anders. (Jesaja 45: 18)

God legt hier, en in nog vele andere Schriftgedeelten, duidelijk uit dat alleen Hij eeuwig leven heeft. Maar in het Romeinse Rijk stond een kerk op die beweerde dat God een ‘Drie-eenheid’ is. Dat is dé definitie van godslastering.

Tijdens het Concilie van Nicea werd de viering van Pasen vastgelegd, nadat het houden van het Pascha verketterd werd. Het Romeinse Rijk adopteerde een religieuze viering die Pasen heet, en die haar oorsprong vindt in een godin uit vele oude culturen.

Het Christendom van het Romeinse Rijk onderwees een vals tijdstip van Christus’ dood, een vals tijdstip van zijn opstanding, erediensten op Zondagochtend, dat Christus zogenaamd aan een kruis stierf, de verdraaiing van zijn naam, het gebruik van die naam voor de zogenaamde viering van zijn geboortedag – een geboortedag die niet in de winter plaatsvond, en nog zoveel meer. Zou je al deze dingen als de definitie van godslastering kunnen bestempelen?

En wat ook al eerder vermeld werd, de religieuze titels met betrekking tot God, waarvan Christus zei dat zij nooit gebruikt mochten worden door religieuze leraren, zijn wel gebruikt door duizenden mensen die zichzelf ministers (dienaren, predikanten) van God noemen.

En de leiders van die kerk en de kerken die uit haar zijn voortgekomen hebben Gods naam gelasterd door zich onterecht titels zoals onder andere Vader, Eerwaarde, Paus, Kardinaal (gekleed in scharlakenrood) toe te eigenen. Haar religieuze leiders hebben zichzelf het recht toegeëigend om mensen van hun zonden vrij te spreken, iets wat alleen de Almachtige God kan doen. Dit kan alleen maar door middel van het offer dat Zijn Zoon gebracht heeft, die met dat doel voor ogen als het Pascha offer zijn bloed op aarde spilde - zodat de zonden van de mensheid door middel van Christus vergeven kunnen worden.

De ultieme vraag die je je bij dit alles zou moeten stellen is ‘Wat is waar en wat is vals?’ Alleen wat vals is kan God en Zijn naam lasteren. Godslastering is het misbruiken van Zijn naam en van Zijn ware woord dat in de Bijbel opgetekend werd. Per definitie is het verdraaien en het foutief vertalen van Gods woord een kwestie van godslastering.

De vrouw op het beest

Wie is dan deze vrouw in Openbaring 17 die op het beest zit? Elke lezer heeft hierover nu genoeg gelezen om hier een eerlijk antwoord op te kunnen geven. Het is nuttig om dit nog een keer te lezen, om dan verder te gaan om nog veel meer te leren over de zevende heropleving die op dit moment vervuld wordt.

‘En een van de zeven engelen die de zeven schalen hadden, kwam en sprak met mij en zei tegen mij: Kom, ik zal u het oordeel over de grote hoer laten zien, die aan vele wateren zit. Met haar hebben de koningen van de aarde hoererij bedreven, en de bewoners van de aarde zijn dronken geworden van de wijn van haar hoererij. En in de geest bracht hij mij weg naar een woestijn. En ik zag een vrouw zitten op een scharlakenrood beest, dat vol van godslasterlijke namen was, met zeven koppen en tien hoorns.’ (Openbaring 17: 1 - 3)

Deze vrouw die met Europa geassocieerd wordt, staat symbool voor de religie die in het Romeinse Rijk opgericht werd. Profetisch wordt een kerk symbolisch voorgesteld door een vrouw. Naar Gods eigen Kerk wordt verwezen als een vrouw - zij wordt zelfs beschreven als ‘de moeder van ons allen’. Het was Gods bedoeling dat Zijn volk gevoed en gevormd zou worden door de Kerk. Maar de voorgaande beschrijving van deze vrouw gaat niet over Gods Kerk, maar over een kerk die verantwoordelijk is voor het voeden (vormen) op een godslasterlijke manier – zij maakt mensen dronken met datgene wat zij hen geeft.

‘En de vrouw was bekleed met purper en scharlaken, en getooid met goud, edelgesteente en parels, en zij had een gouden drinkbeker in haar hand, vol van gruwelen en van onreinheid van haar hoererij. En op haar voorhoofd stond een naam geschreven: Geheimenis, het grote Babylon, de moeder van de hoeren en van de gruwelen van de aarde. En ik zag dat de vrouw dronken was van het bloed van de heiligen, en van het bloed van de getuigen van Jozua. En ik was bovenmate verwonderd toen ik haar zag. En de engel zei tegen mij: Waarom verwondert u zich? Ik zal u het geheimenis vertellen van de vrouw en van het beest dat haar draagt, dat de zeven koppen heeft en de tien hoorns.’ (Openbaring 17: 4 - 7)

Als je dus begrijpt wat de voorstelling van een ‘vrouw’ hier betekent, dan kan je makkelijk zien wat God hier profetische met deze symboliek beschrijft. In deze beschrijving van een vrouw die een kerk voorstelt, draagt zij felgekleurde weelderige kleding en bezit zij duidelijk grote rijkdommen die zij graag ten toon spreidt. Zij is een kerk die overal bovenuit torent, zichtbaar voor iedereen. In Europa torent zij overal bovenuit in het centrum van steden en dorpen zodat zij goed zichtbaar zou zijn en door iedereen gezien kan worden, omdat er veel offers en grote rijkdom aan deze bouwwerken besteed werd.

De vrouw wordt afgeschilderd met ‘een gouden drinkbeker in haar hand’, nog zo’n symbool, en een symbool dat effectief gebruikt wordt in haar religieuze praktijken en dat een weerspiegeling is van haar onderricht en haar gebruik van Gods woord - voor godslastering. God gebied zijn mensen om eenmaal per jaar op de Pascha avond een klein beetje wijn te drinken. Zoals eerder gezegd staat dit symbool voor het bloed van Christus dat op de aarde gespild werd voor de vergiffenis van onze zonden, waarmee hij de betekenis van het Pascha vervulde en zodoende stierf als ons Pascha Lam. Zij die tijdens de jaarlijkse Pascha ceremonie zo’n kleine hoeveelheid wijn tot zich nemen, doen dit niet uit een gouden beker of kelk.

Maar in het onderwijs van die grote kerk van het Romeinse Rijk wordt gezegd dat je dit wekelijks kan doen tijdens de zogenaamde ‘Communie’, in het tweede en belangrijkste deel van hun eredienst. Die eredienst wordt de ‘Mis’ genoemd, en in het tweede gedeelte van deze ‘Mis’ vindt de ‘Liturgie van de Eucharistie’ plaats. Tijdens het eucharistische gebed ‘herdenkt deze kerk Jezus Christus en zijn verlossende werk, vooral zijn offer voor de mensheid door zijn kruisiging’.

Wat is dan waar, en wat is vals? Is het de viering van een ‘Communie’ die plaatsvindt tijdens een ceremoniële dienst die de ‘Liturgie van de Eucharistie’ heet, of is het het Pascha dat één keer per jaar gehouden wordt? Vind God dit belangrijk? De waarheid is dat zo’n veranderde viering van wat God en Jozua de Christus gebieden, een gruwel is voor God. God noemt het veranderen van Zijn geboden, vooral als het gaat om gebruiken en praktijken voor de aanbidding van door de mens geconcipieerde godheden, een vorm van overspel en geestelijke hoererij, omdat dit ontrouw aan God en Zijn ware woord weerspiegelt.

Dus, deze vrouw wordt een hoer genoemd - iemand die overspel pleegt – of ook wel iemand die heel losjes omgaat met haar seksuele relaties met anderen (het vermengen van verschillende religies met Gods woord). Als je dit vanuit geestelijk oogpunt bekijkt, vanuit het oogpunt van hoe een relatie met God behoort te zijn, namelijk een relatie van gehoorzaamheid in geest en in waarheid, dan krijgt dit een nog veel diepere betekenis.

Dus naar deze vrouw wordt verwezen als ‘de hoer’ die het beest berijdt, en ook als ‘de moeder aller hoeren’. Met andere woorden, uit haar zijn veel andere hoeren voortgekomen. Wat dat werkelijk betekent zou overduidelijk moeten zijn voor iedereen die de waarheid hierover onder ogen wil zien. Uit die kerk, die in 325 na Christus als officiële staatsreligie van het Romeinse Rijk gevestigd werd, kwamen vele kerken voort. En haar ‘dochters’ adopteerden de meeste van haar valse doctrines.

Zij wordt ook ‘Geheimenis het grote Babylon’ genoemd, omdat haar leerstellingen (woorden) als een mysterie zijn, omdat zij beweren dat hun geldigheid van God komt, terwijl zij niet stroken met Gods woord. Babylon is ook een goede omschrijving omdat dat woord afgeleid is van het woord ‘babel’ wat ‘verwarring’ betekent, en gedefinieerd wordt als ‘iets wat onduidelijk of verwarrend is als gevolg van het vermengen van veel stemmen’. Deze kerk verklaart zelfs dat haar belangrijkste leerstelling - de Drie-eenheid - niet uit de Bijbel komt, maar dat het ‘een mysterie is dat aan de kerk gegeven werd, iets wat niet volledig begrepen kan worden’.

Er wordt om twee redenen naar Babylon gerefereerd. De eerste reden gaat terug naar wat er kort na de zondvloed in de dagen van Noach gebeurde, toen er opnieuw in verschillende steden allerlei valse religies de kop opstaken, onder andere ook in de stad Babel. De bewoners van die stad hadden zich voorgenomen om een toren te bouwen die tot in de hemel zou reiken. Dit streven was vermengd met allerlei valse religieuze ideeën. Corruptie en hoogmoed groeide in zo’n hoog tempo in de geest van de mensen die daar toen woonden, dat God zich genoodzaakt zag om in te grijpen teneinde dat proces van verdere corruptie nogmaals te vertragen.

In die tijd vlak na de zondvloed, spraken alle mensen dezelfde taal. Het middel dat God ging gebruiken om het kwaadaardige streven van de mensheid af te remmen, was door hen verschillende talen te geven om zo verwarring te zaaien onder de mensen. Daar komen dan ook de verschillende talen die we vandaag de dag spreken vandaan. God veranderde van het ene moment op het andere iets in de geest van de mensen, zodat ze ineens een andere taal spraken en verstonden. Toen God dit deed konden verschillende groepen mensen elkaar plotseling niet meer verstaan, zij konden alleen nog maar die mensen verstaan die dezelfde taal konden spreken als zijzelf.

Dat zou hetzelfde zijn als wanneer iedereen de ene dag nog Nederlands spreekt, en plotseling zouden er groepjes zijn die alleen nog maar Frans kunnen spreken, en anderen alleen nog maar Japans, en weer anderen alleen maar Russisch. Zij zouden zich dan ook in verschillende groepen opsplitsen. Het is misschien moeilijk om je zoiets in te beelden, maar dat is precies wat er gebeurde. Voor de mens die het ene moment één bepaalde taal sprak en het volgende moment een totaal andere taal sprak, was het alsof zij nooit een andere taal dan deze nieuwe taal gesproken hadden, en zij hadden geen enkele herinnering of begrip meer van de taal die zij daarvoor altijd gesproken hadden.

De naam van die stad werd bekend als Babel. De naam Babylon, de naam van het eerste profetische wereldrijk, heeft dezelfde betekenis. Het was het eerste profetische koninkrijk dat in Nebukadnezars standbeeld door het hoofd van goud vertegenwoordigd werd.

Babel en Babylon betekenen allebei ‘verwarring’. En die uitdrukking is een synoniem geworden voor de religies en de regeringen van deze wereld. Het zijn systemen die door de mens bedacht zijn en die alleen maar verwarring, beroering, verdeeldheid en oorlogen voortbrengen. Ze zijn het tegenovergestelde van Gods wegen, die eenheid, gemoedsrust en ware vrede voortbrengen.

Je kan een nog veel dieper inzicht putten uit het gebruik van de uitdrukking ‘Geheimenis (mysterie) het grote Babylon’, omdat daar het begin ligt van de vorming van valse religies. Na de zondvloed begonnen in de stad Babel valse religieuze ideeën en praktijken de kop op te steken. Die groeiden uit tot de verering van verschillende valse goden die allen uit dezelfde ideeën voortkwamen, uit de tijd dat iedereen in Babylon nog één en dezelfde taal sprak.

Nadat de mensen verstrooid raakten en zich vervolgens hergroepeerden in verschillende regio’s met mensen die dezelfde taal spraken, verschilden de namen van die godheden vanwege de verschillende spreektalen. Vervolgens begon elke cultuur enigszins verschillend zijn eigen religieuze geloof en praktijken te ontwikkelen. Dat geldt evenzeer voor de aanbidding van zonnegoden, de maan en de planeten alsook vruchtbaarheidsgoden.

De aanbidding van Tammuz, Ishtar, Astarte, Diana, Zeus, Artemis, Ra, Aton, Apollo en nog zoveel meer afgoden is allemaal geworteld in Babylon. Uit alles wat toen in de stad Babylon begon evolueerden alle andere valse religies, en uiteindelijk lagen vele van deze gebruiken en ideeën ook ten grondslag aan de organisatie die zich later in 325 na Christus het ‘Christendom’ ging noemen. Dat was de geboorte van het ‘valse Christendom’, en daarom wordt er ook naar verwezen als ‘Geheimenis (mysterie) het grote Babylon’.

In deze verzen staat ook geschreven dat deze vrouw, deze kerk, ‘dronken is van het bloed van de heiligen’. Het woord ‘heiligen’ is een woord dat de apostelen gebruikten wanneer zij over de leden van Gods Kerk spraken, degenen die getrouw Gods manier van leven volgden. Heiligen zijn niet wat die valse kerk ervan gemaakt heeft.

Diezelfde kerk is verantwoordelijk geweest voor het vervolgen, opsluiten en vermoorden van veel van Gods mensen door alle tijden heen. Het was tenslotte de Romeinse overheid die deze kerk stichtte, dezelfde overheid die Gods Zoon, Jozua de Christus, ter dood veroordeelde en hem aan een paal liet nagelen. Diezelfde regering liet ook Johannes de Doper onthoofden.

Uit de geschriften en tradities die doorheen de tijd doorgegeven werden, gelooft men zelfs dat alle oorspronkelijke apostelen gevangengezet werden (sommigen van hen zelfs meerdere malen) en dat zij allen op één na uiteindelijk ook in opdracht van de Romeinse overheid gedood werden. Er staat geschreven dat Herodes, Jacobus (de broer van Johannes) doodde met het zwaard. En in de archieven kan je terugvinden dat Johannes, de apostel die op het eiland Patmos gevangengezet werd, waarschijnlijk de enige was die niet door de Romeinse overheid gedood werd.

Paulus, de apostel voor de heidense (niet-joodse) wereld, werd geslagen, gestenigd, gevangengezet en voor lange tijd in Rome onder huisarrest geplaatst, voordat hij uiteindelijk gedood werd. En eerlijk gezegd, de mensheid heeft sinds die tijd de boodschap die Gods apostelen en leraren gebracht hebben gehaat, en ten gevolge daarvan zijn ook nog veel andere leiders van Gods Kerk gevangen gezet en/of gedood.

Satan en de Bodemloze Put

Na Johannes’ beschrijving van de vrouw op het beest, vervolgde de engel met te zeggen dat hij hem het mysterie zou vertellen van de vrouw die hij zag en het beest dat haar droeg, dat de zeven hoofden met tien horens had.

‘Het beest dat gij gezien hebt, was en is niet; en het zal opkomen uit de bodemloze put en naar het verderf gaan. En zij die op de aarde wonen, van wie niet vanaf de grondlegging van de wereld de naam geschreven staat in het boek des levens, zullen zich verwonderen als zij het beest zien, dat was en niet is, hoewel het er toch is.’ (Openbaring 17: 8)

Naarmate we verder lezen in dit verhaal, zal het duidelijk worden dat het ‘beest’ Satan voorstelt. Hij is degene die de vrouw draagt (ondersteund, helpt), en hij is degene die macht en kracht aan deze kerk geeft. Hij zit achter alle opeenvolgende heroplevingen van het profetische Europese rijk. Inderdaad, Satan wordt omschreven als een ‘beest’ - enerzijds in de vorm van een grote draak en anderzijds in de vorm van een scharlakenrood beest met zeven hoofden - zijnde de zeven heroplevingen van het Europese rijk. Die heroplevingen zouden zich vanaf haar eerste opkomst onder Justinianus, over een periode van iets meer dan 1.450 jaar voltrekken.

Datgene wat er geschreven staat over het beest dat uit de bodemloze put opkomt, is deels in de vorm van een raadsel geschreven. Zoals reeds eerder gezegd, dit ‘beest’ draagt de ‘vrouw’ - deze Romeinse kerk. En ditzelfde ‘beest’ geeft aan de ‘vrouw’ grotere macht en aanzien. Dit ‘beest’ is Satan, en deze term ‘beest’ beschrijft ook voor een groot deel de rol van de landen waarmee hij specifiek gewerkt heeft om die kerk te ondersteunen en haar tijdens elke heropleving grotere macht en aanzien te geven.

Het doel van elke heroplevingen is oorlog. Die kerk was altijd op de een of andere manier betrokken bij alle heroplevingen tijdens die eerste 1.260 jaar tot aan de tijd van de val van Napoleon. Dat was ook meteen het moment in de tijd dat de macht en invloed van de Katholieke Kerk over het Europese rijk flink begon af te nemen. Dat verval van haar macht en invloed is sinds die tijd doorgegaan, en dat is vandaag de dag nog steeds het geval, en dit leidt tot de eindtijd-vernietiging van dat Christendom dat in 325 na Christus begon.

Het grootste deel van de betrokkenheid van die kerk bij deze heroplevingen en die oorlogen, speelde zich in het geheim achter de schermen af. Desondanks heeft dit alles te maken met de beschrijving van het ‘beest’ dat die kerk ondersteund, want dit ‘beest’ is de werkelijke macht achter die kerk - Satan en de demonische geestenwereld.

Satan is degene die in de Bijbel beschreven wordt als hij die ‘opgesloten zit in de bodemloze put’ en die daarna ‘voor korte tijd losgelaten wordt’. De timing van deze verwijzingen die in de vorm van een raadsel gegeven wordt, is heel specifiek.

Deze ‘bodemloze put’ wordt voor het eerst genoemd in verband met de gebeurtenissen die het gevolg zijn van het schallen van de Vijfde Trompet. In dat specifieke relaas begint er symbolisch rook uit de put te komen op het moment dat er een geestelijke fase van de Vijfde Trompet vervuld wordt (Openbaring 9: 1 - 3). Die fase werd reeds vervuld, en we zullen hierover meer behandelen in het tweede deel van dit hoofdstuk dat gaat over de eindtijd vernietiging die over het oorspronkelijke Christendom – Gods Kerk – kwam. Die vernietiging begon op 17 December 1994. Dit gaat over de grootschalige vervolging die Satan mocht uitoefenen tegen Gods Kerk. Die periode ligt nu achter ons.

Maar de fysieke fase waarin Satan uit de afgrond (bodemloze put) losgelaten wordt, moet nog vervuld worden. Wanneer Satan terug vrijgelaten wordt, wordt dit afgebeeld als dat hij uit de put opstijgt, wat gewoon betekent dat hij zich uit zijn gevangenschap bevrijd ziet, zodat hij tien landen van Europa kan beïnvloeden om hen in een laatste grote oorlog te storten - een totale kernoorlog – Wereld Oorlog III.

God liet Satan toe om de verschillende heroplevingen van het Europese rijk te beïnvloeden. Wanneer een heropleving teneinde liep, werd Satan gewoonweg terug door God ingetoomd en werd hem de macht om te beïnvloeden en tot oorlog aan te zetten ontnomen, tot de tijd dat God hem terug zou toelaten om dit te doen. Het tijdstip dat Satan nogmaals volledig uit die put zal mogen opstijgen, en voor een laatste keer van zijn ketens verlost zal worden, zal het moment zijn waarop God zal toelaten dat tien landen van Europa zich verenigen met het oog op oorlog. Wanneer die tien landen zich volledig als één macht zullen kunnen verenigen, en niet langer het gewicht van de overige landen van de huidige Europese Unie achter zich aan zullen moeten slepen, dan zal de tijd aangebroken zijn die leidt tot een totale grootschalige wereldoorlog - Wereld Oorlog III.

Het is heel belangrijk dat je probeert om het belang te begrijpen van datgene wat nu in de volgende alinea geschreven staat.

Als God niet volledig de timing van al deze gebeurtenissen in handen zou hebben en Satan vrijlaat wanneer Hij dit doet, dan zouden deze landen alsnog in oorlog verwikkeld geraken. Deze wereld stevent ongeacht wat er ook gebeurt rechtstreeks op Wereld Oorlog III af, vanwege het feit dat de mensheid en alle landen ter wereld in hun denken dusdanig corrupt geworden zijn. Indien God niet precies zo zou ingrijpen zoals Hij dit gaat doen (en Hij zal dat doen), dan zou die oorlog alleen maar veel langer duren en veel meer pijn en leed veroorzaken omdat het een dusdanig langgerekt afschuwelijk conflict over de hele wereld zou zijn. God zal dus niet alleen ingrijpen om de mensheid ervan te weerhouden zichzelf te vernietigen, Hij zal deze oorlog ook inkorten om de intensiteit en de duur van het lijden van de mensheid te beperken.

De ‘bodemloze put’ is een fysieke beschrijving die van twee woorden afgeleid is. Het ene woord heeft de betekenis ‘afgrond’ (ook vertaald als bodemloos), en het andere woord ‘put’ wordt vaak gebruikt om een ‘bassin’ (letterlijk ‘een ondergronds waterreservoir’) te beschrijven.

Het is moeilijk om zaken uit een geestelijk rijk te beschrijven aan de hand van fysieke voorbeelden of fysieke beschrijvingen. Deze plek waar we het over hebben is eigenlijk een speciaal voor de gelegenheid voorbereidde geestelijke toestand die Satans vermogen om zijn volle geestelijke macht uit te oefenen inperkt. Het is een toestand waarin het grootste deel van zijn macht ingeperkt wordt, vooral zijn macht om mensen ten oorlog te leiden. God staat hem namelijk niet toe om dit te doen, tot een specifiek moment in de tijd. Nogmaals, het kan moeilijk zijn om dit soort van zaken te begrijpen, maar God heeft de timing hiervan volledig in handen en gebruikt dit voor Zijn grotere doel om de mensheid zo effectief mogelijk te kunnen verlossen.

Wanneer Satan zich in die ‘afgrond’ (bodemloze put) bevindt is hij niet in staat om zijn volledige macht te gebruiken. Maar hij is dan wel nog steeds in staat om een krachtige geestelijke negatieve invloed uit te oefenen op de mensheid. Er komt echter een tijd helemaal aan het einde van dit tijdperk, vlak voordat het Koninkrijk van God in het Millennium gevestigd wordt, dat Satan verzegeld zal worden in volledige gebondenheid zodat hij gedurende 1.000 jaar GEEN enkel macht meer zal kunnen uitoefenen over de mensheid.

Het tijdstip waarop Satan uit de bodemloze put zal opstijgen en uit zijn toestand van geestelijke beteugeling losgelaten wordt, situeert zich aan het einde van deze zevende en laatste heropleving die reeds in de jaren 1950 vorm begon te krijgen. Deze laatste heropleving wordt vertegenwoordigd door de tien horens. Dit komt een paar verzen later terug ter sprake. Over deze tien horens (tien landen) zal Satan zijn grootste macht kunnen uitoefenen, zodat hij de leiders van deze landen kan beïnvloeden om overeen te komen om samen ten oorlog te trekken. Maar hoe hard Satan ook werkt om deze leiders te beïnvloeden en hen ertoe te verleiden om zijn wil te doen, toch ligt de beslissing om op dergelijke beïnvloeding in te gaan nog steeds in hun eigen handen.

Het beest dat ‘was en niet is’

Dit vers in Openbaring 17 over ‘het beest,’ Satan, dat ‘was en niet is,’ leest echt als een raadsel. De enige manier waarop je dit kan begrijpen, is door te weten dat God Satans macht niet volledig inperkt tijdens deze heroplevingen.

Het beest ‘dat was’ kan verwijzen naar elke periode waarin Satan actief was tijdens één van de heroplevingen van Europa, wanneer hij dus niet in de geestelijke afgrond (bodemloze put) geboden was. Maar dit specifieke vers verwijst naar een heel specifiek moment in de tijd – de laatste keer dat hij niet gebonden was. Dat was de tijd dat hij druk bezig was om Duitsland en Italië op te hitsen, door zijn beïnvloedende macht, die hij rechtstreeks op Hitler en Mussolini uitoefende.

Maar toen Wereld Oorlog II eenmaal voorbij was, werd Satan meteen weer gebonden, en in die huidige toestand van gebondenheid ‘is hij niet’ in staat om zijn volle macht uit te oefenen, omdat die in die in die geestelijke afgrond (bodemloze put) ingeperkt wordt. In die toestand bevindt hij zich nu al bijna 75 jaar.

Dus, zelfs wanneer Satan in geestelijke gevangenschap zat, was hij altijd instaat om zijn invloed en macht aan te wenden om zijn geestelijke mentaliteit uit te zenden om mensen te misleiden, maar kon hij niet zijn grootste macht en invloed aanwenden als ‘de Vernietiger’ in oorlog. Satan heeft vele namen die zijn kwade praktijken benoemen. Eén van zijn namen, die in een Bijbelvers te lezen valt, is ‘Apollyon,’ wat ‘de Vernietiger’ betekent. In dat vers wordt geprofeteerd wat er aan het einde van die periode zal gebeuren. ‘Het beest, dat gij zaagt, was en is niet, en het zal opkomen uit de bodemloze put en het vaart ten verderve.’ (Openbaring 17: 8)

Hier wordt beschreven hoe Satan uit de geestelijke afgrond (bodemloze put) opstijgt, uit zijn plaats van gebondenheid. Dit is de tijd dat hij al zijn invloed zal kunnen aanwenden om het proces te versnellen, dat onvermijdelijk leidt tot een totale Wereld Oorlog III. Er staat geschreven dat wanneer dat voorbij is, hij doorgaat tot op het punt dat hij uiteindelijk ‘ten verderve gaat.’

De uitdrukking ‘ten verderve gaan’ wordt op veel uiteenlopende manieren gebruikt en kan onder andere ‘verloren gaan, vernietiging en dood’ betekenen. In dit vers hebben deze woorden een dubbele betekenis. Zodra Satan losgelaten wordt zal hij namelijk geen tijd verspillen om mensen en landen ertoe te bewegen een totale Wereld Oorlog III te beginnen. Door zijn toedoen zal dit resulteren in grote verwoesting, vernietiging en de dood van honderden miljoenen mensen. Maar het zal ook de laatste keer zijn dat Satan toegestaan wordt om een oorlog te ontketenen die zo’n verschrikkelijke, massale verwoesting veroorzaakt, hoewel hij het later wel nog één keer zal proberen.

Europa zal precies zo op Satans invloed reageren, als hij wil, en zal zodoende in een grote kernoorlog met andere landen verwikkeld raken. Maar hoever zij hierin gaan ligt volledig in hun eigen handen.

Wereld Oorlog III is daadwerkelijk de oorlog die alle oorlogen zal beëindigen. Zodra God een einde maakt aan het zelfbestuur van de mens op aarde, zal Hij nooit meer een oorlog toelaten. Wanneer God eenmaal ingrijpt en een einde maakt aan Wereld Oorlog III zal Hij vervolgens vrede stichten, die tijdens de daaropvolgende 1.000 jaar zal duren. God zal nooit meer een oorlog toestaan. Dat is trouwens een groot deel van ‘het goede nieuws’ (het evangelie) van het Koninkrijk van God. Dat gaat namelijk over de vestiging van Gods regering op aarde en de vrede die daaruit voortkomt.

Wanneer Satan eenmaal die ene laatste grote oorlog aanwakkert, die verschrikkelijke verwoesting zal aanrichten en dood en verderf zal zaaien, zal hij tegelijkertijd ook rechtstreeks afstevenen op zijn eigen ondergang en dood. Wanneer hij zich eenmaal in die laatste oorlog stort, zal hij zelf ook rechtstreeks op zijn eigen ‘verderf’ afstevenen, ook al zal dat pas veel later plaatsvinden.

Nu over ‘Het Beest dat Was en Niet is, hoewel het er Toch is’

Het laatste deel van ditzelfde vers is ook raadselachtig geschreven. Maar het verschilt met wat er in het eerste deel van dit vers geschreven staat. Let op:

‘Het beest dat gij gezien hebt, was en is niet; en het zal opkomen uit de bodemloze put en ten verderve gaan. En zij die op de aarde wonen, van wie niet vanaf de grondlegging van de wereld de naam geschreven staat in het boek des levens, zullen zich verwonderen als zij het beest zien, dat was en niet is, hoewel het er toch is.’ (Openbaring 17: 8)

Je moet eerst begrijpen wie de mensen zijn van wie de namen reeds in het boek des levens geschreven zijn. Dit heeft niets te maken met predestinatie zoals in sommige doctrines geleerd wordt. Zoals eerder al gezegd werd, diegenen van wie de naam in dit ‘boek des levens’ geschreven is zijn die mensen met wie God in de voorbije 6.000 jaar gewerkt heeft die samen met Christus zullen komen om de aarde te regeren. Zij zijn diegenen die voor dat doel geroepen zijn, sinds de grondlegging van de aarde, sinds de mensheid voor het eerst op aarde geplaatst werd.

Zij zijn degenen die bij de wederkomst van Christus tot geestelijk leven opgewekt zullen worden, samengesteld uit geest-essentie, maar in staat om zich in fysieke vorm te manifesteren, net zoals Christus dit deed na zijn opstanding. Van in het begin ‘vanaf de grondlegging van de wereld’, was het Gods plan dat er 144.000 samen met Christus zouden terugkeren bij zijn wederkomst. Zij zijn degenen die tijdens een periode van 6.000 jaar door God ‘gekozen’ werden, die deel uitmaken van de eerste opstanding tot geestelijk leven bij Christus’ wederkomst - diegenen van wie de naam tot op dit moment in de tijd in het ‘boek des leven’ geschreven staat. Velen van hen worden in de Bijbel bij naam genoemd, maar nog veel meer van hen worden niet vernoemd.

De anderen waarvan in dit vers sprake is, ‘zij van wie de naam nog niet geschreven staat in het boek des levens’, zijn degenen die tijdens die millenniumperiode onder de regering van Gods Koninkrijk zullen leven. Zij zullen leven in een tijd waarin zij zullen weten (zien) wat Satan gedurende 6.000 jaar tegen God en de mensheid ondernomen heeft. Zij zullen stomverbaasd zijn en zij zullen weten dat dit wezen en ook de demonische wereld niet langer de mensheid kunnen misleiden en kwetsen.

Iedereen die tijdens het Millennium leeft zal weten dat Satan het ‘beest’ was dat ‘was’ en nu ‘niet is’, omdat hij zich niet langer onder de mensheid kan begeven. Zij zullen ook begrijpen (zien) dat hij nog steeds bestaat - dat hij ‘er toch is’. De mensen die tijdens die 1.000 jaar zullen leven, kennen en geloven de waarheid die in de Bijbel opgetekend staat, dat dit wezen totaal uit het bijzijn van de mensheid verwijderd is, en dat hij wanneer het Millennium voorbij is voor ‘een korte tijd’ vrijgelaten zal worden.

Dit vers is inderdaad heel profetisch over het ‘beest’ - over Satan. Het gaat over de 7^de en laatste heropleving. Vervolgens concentreert het zich op de tijd die daarop volgt, wanneer Satan eindelijk in de bodemloze put (de ‘geestelijke afgrond’) opgesloten wordt die verzegeld wordt voor de volgende 1.000 jaar, beginnend vlak na de wederkomst van Christus.

Het einde van het ‘Geheimenis Babylon’

De titel van dit hoofdstuk is ‘Eindtijd Vernietiging Binnen Twee Christendommen’. Dat ene Christendom dat in 325 na Christus opgericht en georganiseerd werd, wordt beschreven als een ‘vrouw zittend op een (scharlakenrood) beest’ met op haar voorhoofd een naam geschreven ‘Geheimenis, het Grote Babylon, Moeder van de Hoeren en van de Gruwelen der Aarde’.

Wanneer Christus samen met zijn geestelijke leger van 144.000 strijders terugkeert, zal God een compleet einde maken aan dit valse Christendom. In Openbaring staat hierover geschreven dat dit de tijd is wanneer zeven engelen de ‘toorn van God’ uit hun schalen over de aarde uitgieten, wat zoveel betekent al ‘het oordeel van God over haar’, waardoor dat systeem volledig verwoest en vernietigd zal worden. Dit gaat over datgene wat aan het begin van dit hoofdstuk geciteerd werd over de vernietiging van dit valse systeem.

‘En een van de zeven engelen die de zeven schalen hadden, kwam en sprak met mij en zei tegen mij: Kom, ik zal u het oordeel over de grote hoer laten zien, die aan vele wateren zit. Met haar hebben de koningen van de aarde hoererij bedreven, en de bewoners van de aarde zijn dronken geworden van de wijn van haar hoererij. En in de geest bracht hij mij weg naar een woestijn. En ik zag een vrouw zitten op een scharlakenrood beest, dat vol van godslasterlijke namen was, met zeven koppen en tien hoorns.’ (Openbaring 17: 1 - 3)

Het eindtijd oordeel dat over deze grote hoer geveld wordt resulteert in haar totale vernietiging.

‘En hij (de engel) zei tegen mij: De wateren die gij gezien hebt, waaraan de hoer zit, zijn volken, menigten, naties en talen. En de tien hoorns die gij op het beest zag, die zullen de hoer haten, en haar berooid en naakt maken, en zij zullen haar vlees eten, en haar met vuur verbranden. Want God heeft het in hun hart gegeven om Zijn plan uit te voeren en dit eensgezind te doen en hun koningschap aan het beest te geven, totdat de woorden van God volbracht zijn. En de vrouw die gij gezien hebt, is de grote stad (Babylon), die koninklijke heerschappij voert over de koningen van de aarde.’ (Openbaring 17: 15 - 18)

Dit valse religieuze systeem dat eeuwenlang zo’n grote invloed heeft gehad op machtshebbers en op het leven van de mensen, zal tegen het einde van Wereld Oorlog III beëindigd worden. God zal toestaan dat Satan, het beest, tien landen van Europa ertoe beweegt om zich in een kernoorlog te storten, maar God zal ook het idee in de geest van die leiders planten om zich tegen deze ‘vrouw’ - deze valse kerk - te keren vanwege haar kwade invloed, haar goedkeurende raadgeving voor oorlogsvoering en de catastrofale resultaten die daaruit voortgevloeid zijn omdat zij naar haar geluisterd hebben. Zoals er geschreven staat zullen zij haar op hun beurt naakt strippen en haar tot een woestenij maken, volledig verbrand door vuur - totaal verteerd en vernietigd.

Het volgende hoofdstuk in Openbaring gaat verder met de beschrijving van de totale vernietiging van Babylon. Alles wat er van zal overblijven zullen de boosaardige en onreine geesten zijn; namelijk Satan en het demonische rijk, die dan voor een periode die tot net na het Millennium zal duren in volledige gebondenheid geplaatst zullen worden, waarna zij nog één keer losgelaten zullen worden.

‘Hierna zag ik een andere engel neerdalen uit de hemel. Hij had grote macht, en de aarde werd verlicht door zijn heerlijkheid. En hij riep uit met krachtige stem: Zij is gevallen, zij is gevallen, het grote Babylon, en een woonplaats van demonen geworden, een schuilplaats voor allerlei onreine geesten en een schuilplaats voor allerlei onreine en weerzinwekkende vogels (dit gaat over Satan en de demonen die in geestelijke gebondenheid geplaatst worden – dat is alles wat er van Babylon overgebleven is). Want van de wijn van de toorn van haar hoererij hebben alle volken gedronken, en de koningen van de aarde hebben hoererij met haar bedreven, en de kooplieden van de aarde zijn rijk geworden door de kracht van haar losbandig leven.’ (Openbaring 18: 1 - 3)

In deze laatste hoofdstukken van Openbaring wordt duidelijk gemaakt dat dit religieuze systeem van de hoer die het beest berijdt en die de naam ‘Geheimenis Babylon’ draagt, totaal vernietigd wordt.

‘En een sterke engel nam een steen op als een grote molensteen en wierp hem in de zee, zeggende: Zó zal Babylon met geweld geworpen worden, de grote stad, en zij zal nooit meer gevonden worden.’ (Openbaring 18: 21)

Vlak voor het begin van de 1.000-jarige regeringsperiode van Christus samen met de 144.000, zal God dit valse Christendom dat in 325 na Christus de kop opstak vernietigen. En dan zal Christus inderdaad zijn regeringsperiode als Koning der koningen beginnen, wanneer hij Gods heerschappij – het Koninkrijk van God – op aarde begint te vestigen. En dit betekent ook dat Hij Gods Kerk zal vestigen als de enige religieuze organisatie op aarde. Alle andere religieuze systemen zullen uitgeroeid worden, en enkel en alleen de waarheid van God zal overblijven.

EINDTIJD VERNIETIGING OVER HET CHRISTENDOM VAN 31 na Christus

In het begin van dit hoofdstuk werd het volgende geschreven: ‘Binnen de Christelijke groepering die in 31 na Christus begon, degene die Gods Kerk wordt genoemd, hebben er al gebeurtenissen van rampzalige omvang plaatsgevonden.’ Die vernietiging begon op 17 December 1994. Maar de wereld was zich totaal niet bewust van de vervulling van deze grote profetische gebeurtenissen omdat zij niet van het bestaan van Gods Kerk op de hoogte waren.

De vervulling van de eerste vijf Zegels van Openbaring gaat over deze apocalyptische gebeurtenissen. Deze gebeurtenissen en het tijdschema dat zij volgen, openbaren een chronologie die lijdt tot aan de tweede komst van Christus – zijn terugkomst als de Messias - de Christus van de gehele mensheid.

Niet alleen was de wereld zich niet bewust van het bestaan van Gods Kerk, maar het traditionele Christendom heeft de mensheid misleid en haar op een dwaalspoor gebracht aangaande de waarheid over de eindtijd. De meesten van hen laten zich niet met dit onderwerp in, en degenen die dit wel doen gebruiken een verkeerde interpretatie van datgene wat God over dit onderwerp te zeggen heeft.

De grootste misvatting over de eindtijd gebeurtenissen betreft datgene wat in Openbaring gezegd wordt over de eerste Vier Zegels van Openbaring. Deze beschrijven catastrofale eindtijd gebeurtenissen aan de hand van de voorstelling van vier ruiters die elk op een paard met een andere kleur rijden en die elk een verschillende eindtijd vernietiging die volgt vertegenwoordigen. En omdat geen enkele van die grote gebeurtenissen die zij verkeerd interpreteren in de wereld plaatsvindt, geloven zij dat Wereld Oorlog III nog veraf moet zijn. Maar de waarheid is dat die oorlog nu op elk moment kan losbarsten, en zij zijn hierop totaal niet voorbereid.

De Vier Ruiters van de Apocalyps

Sommigen zijn de eindtijd gaan zien aan de hand van misleidende verhalen over de Vier Ruiters van de Apocalyps. Als je weet waarom mensen geloven wat zij geloven, dan zal dit je helpen om beter te begrijpen wat werkelijk waar is betreffende de timing en de daadwerkelijke vervulling van deze profetische gebeurtenissen die reeds hebben plaatsgevonden.

Er zijn bepaalde organisaties binnen het traditionele Christendom die wel onderwijs geven over deze vier ruiters. Maar zij geloven dat deze ruiters over grote fysieke verdrukking gaan. En zij geloven ook dat deze grote wereldwijde verdrukking later tot een totale Wereld Oorlog III zal leiden. Nogmaals, dit is niet waar!

Door de eeuwen heen veranderde de betekenis van het woord ‘Apocalyps’. Dat kwam hoofdzakelijk door de verwarring die het traditionele Christendom stichtte door haar vele interpretaties van het Boek Openbaring wat door Johannes geschreven werd. Het woord ‘Apocalyps’ kwam allereerst voor in de Griekse en de Latijnse taal. Johannes gebruikte het Griekse woord ‘apokalyptein’ toen hij het boek Openbaring schreef, omdat dit woord ‘ontdekken, ontsluiten, openbaren’ betekende.

Bijna 300 jaar later, toen de Katholieke Kerk de opdracht gaf om de Bijbel in het Latijn te vertalen, begon men het woord ‘Apocalypsis’ te gebruiken wat toen nog ‘openbaring’ betekende.

Nog veel later tijdens de periode van het Middelengels (1.066 tot late 15^de eeuw) betekende dit woord ‘inzicht of visioen’ en zelfs ‘hallucinatie’.

Medio de 18de eeuw, begon men in geschriften over de betekenis van wat er in het Boek Openbaring geschreven staat, aan dit woord ‘Apocalyps’ de profetische betekenis toe te kennen van ‘catastrofale gebeurtenissen’ en het geloof in een nakend einde van de wereld.

Het traditionele Christendom slaat de voorbije paar decennia de plank helemaal mis en overdrijft schromelijk in haar gebruik van dergelijke terminologie. Haar interpretaties van en ideeën rond dit woord geven er betekenissen aan zoals: de totale vernietiging van de wereld, het einde van de wereld, grote catastrofale verdrukking op aarde voor het uitbreken van Wereld Oorlog III, theorieën over een uiteindelijk Armageddon (de laatste totaal vernietigende oorlog van de mensheid), en nog andere onzinnige interpretaties.

En vanwege dit soort van gebrekkige interpretaties hebben de eerste vier Zegels van Openbaring een aantal van deze verdraaide definities overgenomen wanneer er gesproken wordt over de vier verschillende ruiters die in deze Zegels beschreven worden.

De eerste vier Zegels van Openbaring waarin de vier verschillende ruiters worden beschreven, hebben niets te maken met een hedendaagse ‘Apocalyps’ die grote fysieke verwoesting aanricht op aarde. Dergelijke ‘Apocalyptische’ ideeën over het einde van de wereld zijn vals. Alle beweringen en leringen rondom de ‘Vier Ruiters van de Apocalyps’ zijn klinkklare onzin!

De waarheid is dat datgene wat in de eerste vier Zegels geschreven staat gaat over gebeurtenissen die al lang in Gods Kerk hebben plaatsgevonden - profetische gebeurtenissen die het teken zouden zijn van het begin van een specifieke aftelling in deze huidige eindtijd. En terwijl velen zitten te wachten op de openbaring van de gebeurtenissen van deze Vier Ruiters van de Apocalyps, zijn zij er zich niet van bewust dat deze gebeurtenissen al lang hebben plaatsgevonden.

Teneinde te kunnen begrijpen waar deze eerste vier Zegels écht over gaan, is het nodig dat je eerst wat meer leert over Gods Kerk die vandaag nog bestaat – een Kerk die de wereld niet kent. Het is belangrijk om te weten wat God in deze eindtijd door middel van deze Kerk allemaal gedaan heeft.

Gods Eindtijd Kerk

Bijna 70 jaar nu heeft Gods Kerk getracht om mensen te waarschuwen dat we ons nu in de eindtijd bevinden waarover doorheen de Bijbel geprofeteerd wordt. Die waarschuwing gaat over nog één wereldoorlog – een kernoorlog. Het gaat over de profetie dat Europa nog één maal de hoofdrol zal spelen in een grote oorlog. Zoals reeds eerder gezegd werd, deze waarschuwingen van Gods Kerk begonnen vlak na het einde van Wereld Oorlog II gegeven te worden bij monde van Herbert Armstrong.

Gods Kerk heeft nu al meer dan tien jaar haar eindtijd waarschuwingen opgedreven, maar men wil gewoon niet luisteren. Het ligt nu eenmaal in de natuur van de mensheid om alles wat Gods Kerk sinds haar oprichting in 31 na Christus verkondigd heeft, te bespotten en af te wijzen. En als gevolg daarvan zijn de eindtijd gebeurtenissen verborgen gebleven.

Het is moeilijk voor de menselijke geest om te geloven dat er een gezaghebbende bron bestaat die weet wat Gods wil en doel voor de mensheid is. Het is voor gelijk wie moeilijk om te geloven dat Gods ware Kerk door alle eeuwen heen klein gebleven is, terwijl andere organisaties die beweren Christelijk te zijn heel groot geworden zijn. De menselijke natuur is geneigd om te geloven dat hoe groter een kerk is hoe waarschijnlijker het is dat God daardoor werkt.

En het is nog veel moeilijker voor de menselijke geest om te geloven dat het mogelijk zou kunnen zijn dat meer dan twee miljard mensen in het traditionele Christendom misleid zijn. Maar dat is exact wat er eeuwenlang gebeurd is. Dit geldt voor het traditionele Christendom, en dit geldt evenzeer voor de vele andere religies rondom verschillende godheden, waarin miljarden mensen vandaag de dag misleid worden.

Dit boek heeft afdoende bewijs gegeven om aan te tonen wat waar is en wat vals is betreffende vele leerstellingen en doctrines over God en Christus. Je kan Gods Kerk identificeren aan de hand van de waarheid die er onderwezen wordt. Er bestaat geen enkele andere georganiseerde groep op aarde die de waarheid die tot nu toe in dit boek aan bod is gekomen onderwijst.

Maar het dient ook gezegd dat Gods Kerk nog niet alle waarheid heeft. Dat komt omdat God gedurende de voorbije 6.000 jaar geleidelijk aan stapsgewijs geopenbaard heeft wat waar is. Gods Kerk zal pas na de wederkomst van Christus alle waarheid krijgen.

Gods Kerk heeft door de eeuwen heen geworsteld om te overleven, en mettertijd werd zij zwakker en kleiner totdat zij bijna uitstierf. Op dat moment in de jaren 1930 stelde God een apostel aan, Herbert Armstrong, door wie Hij de waarheid in Zijn Kerk begon te herstellen.

In het begin van de jaren 90 na Christus begon God profetieën aan Johannes te geven over de zeven era’s die tot aan de eindtijd in Zijn Kerk zouden bestaan. De vijfde era stond bekend onder de naam ‘Sardis’, en tegen het einde van de jaren 1920 was zij bijna uitgestorven, precies zoals God gezegd had dat het zou gebeuren. En terwijl God de ‘Sardis’ era ten einde bracht, stelde Hij Herbert Armstrong aan om de waarheid in Zijn Kerk te herstellen aan de era die bekend staat als ‘Filadelfia.’

Gods apostel zou niet alleen beginnen met de waarheid in Zijn Kerk te herstellen, maar hij moest ook de opdracht uitvoeren die God hem gegeven had met betrekking tot deze eindtijd. Herbert Armstrong sprak veelvuldig over deze opdracht, omdat God aan hem geopenbaard had dat dit hetgene was dat hij moest vervullen.

‘En dit Evangelie (goede nieuws) van het Koninkrijk zal in heel de wereld gepredikt (verkondigd) worden tot een getuigenis voor alle volken; en dan zal het einde komen.’ (Mattheüs 24: 14)

In dit boek is uitgebreid aan bod gekomen in welke ongelooflijk grote mate Herbert Armstrong het goede nieuws verkondigde over het komende Koninkrijk van God dat over deze wereld zal regeren wanneer Christus eenmaal teruggekeerd zal zijn als Koning der koningen. De massale wereldwijde verspreiding van het tijdschrift ‘De Echte Waarheid’, de wereldwijde radio-uitzendingen en het wekelijkse televisieprogramma ‘De Wereld van Morgen’, alsmede zijn ontmoetingen met talloze wereldleiders maakten allemaal deel uit van de vervulling van die opdracht.

Dit was inderdaad een ‘getuigenis’ aan alle landen ter wereld dat de eindtijd voor de mensheid in aantocht was, en dat Gods Koninkrijk gauw gevestigd zou worden. Maar alle volkeren en landen ter wereld verwierpen datgene wat aan hun verkondigd werd, en dat is dan ook meteen een getuigenis tegen de mensheid van hun weigering om naar God te luisteren. Vervolgens, nadat die opdracht vervuld was tegen de tijd dat hij in Januari van 1986 stierf, begonnen de eindtijd gebeurtenissen zich te voltrekken terwijl de zevende en laatste era van Gods Kerk op het toneel kwam – de Laodicea era.

Tegen het einde van deze era die bekend staat als ‘Laodicea’, begonnen zich grote eindtijd gebeurtenissen in Gods Kerk te voltrekken. Deze gebeurtenissen vervulden de eerst vier Zegels van Openbaring waarnaar in het algemeen verwezen wordt als de ‘Vier Ruiters van de Apocalyps’. Dit alles was heel profetisch met betrekking tot Gods Kerk, en niet met betrekking tot fysieke eindtijd gebeurtenissen die deze wereld zouden overkomen.

Profetische timing van Christus’ Tweede Komst

Tijdens de Filadelfia era van de Kerk gaf God aan Zijn apostel Herbert Armstrong een heel specifieke profetische sleutel met betrekking tot de eerste vier Zegels van Openbaring. Hij kreeg te zien dat de ‘Olijfberg profetieën’ in Mattheüs 24 de sleutel bevatten tot het begrijpen van de vier Zegels, maar hij zag niet dat deze niet over fysieke eindtijd gebeurtenissen gingen.

Christus gaf de ‘Olijfberg profetieën’ aan zijn discipelen op de Olijfberg, op de laatste dag van zijn leven, op het Pascha van 31 na Christus.

Hoewel deze sleutel aan Herbert Armstrong gegeven werd, toch openbaarde God de volle betekenis van deze profetieën niet aan hem, noch werd hem het vermogen gegeven om die ‘sleutel’ te gebruiken omdat de tijd om deze Zegels te openen nog niet aangebroken was. Hij kreeg niet het inzicht dat dit profetisch was en rechtstreeks betrekking had op Gods eigen Kerk, in plaats daarvan geloofde hij foutievelijk dat het Eerst Zegel over de fysieke ‘religieuze’ wereld van het traditionele Christendom ging.

Mattheüs 24 en ook alle andere verslagen van de ‘Olijfberg profetie’ lopen parallel aan het verslag over de Zegels in Openbaring 6. Zelfs Gods eigen Kerk kon pas nadat het Eerste Zegel geopend was deze eerste vier Zegels in een ander licht gaan zien – niet langer als iets dat uitsluitend fysiek vervuld zou worden. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de wereld deze zaken altijd beschouwd heeft als een fysieke vervulling van een grote fysieke verdrukking op aarde.

Zoals eerder gezegd, naar deze eerste vier Zegels worden vaak verwezen als de tijd van de ‘Vier Ruiters van de Apocalyps’, omdat zij altijd gezien werden als zijnde ‘apocalyptische’ fysieke verwoestende gebeurtenissen op aarde. Er zal ‘apocalyptische’ vernietiging over deze wereld komen wanneer de gebeurtenissen van de eerste vier Trompetten van het Zevende Zegel beginnen, die leiden tot de vernietiging van de Verenigde Staten. Maar de eerdere Zegels gaan over dramatische vernietiging die in Gods eigen Kerk plaatsvond. Zij waren op geestelijk niveau apocalyptisch.

De nu volgende verzen beschrijven hoe de discipelen samen met Jozua rond de Tempel wandelden, wanneer hij begon te profeteren over Gods Kerk in de eindtijd. Het gesprek ging daarna over in vragen en antwoorden over die tijd.

‘En Jozua ging weg en vertrok uit de tempel; en Zijn discipelen kwamen naar Hem toe om Hem op de gebouwen van de tempel te wijzen. Jozua antwoordde en zei tegen hen: Zien jullie dit alles? Voorwaar, Ik zeg jullie: hier zal niet één steen op de andere steen gelaten worden die niet afgebroken zal worden.’ (Mattheüs 24: 1 - 2)

Al deze zaken die Jozua aan zijn discipelen vertelde werden door hen beschouwd als louter fysieke gebeurtenissen. Dat is de natuurlijke menselijke reactie op het onderwijs van Jozua de Christus. Van nature houdt de mensheid zich uitsluitend bezig met de haar omringende ‘fysieke wereld’. Dat komt omdat de mensheid datgene wat geestelijk is niet kan zien of meten.

Het boek Johannes staat boordevol met zulke voorbeelden. In datzelfde boek, in hoofdstuk 3, sprak Jozua tot Nicodemus, een groot leider van de Joden. Hij kon niet begrijpen waar Jozua het over had wanneer hij sprak over de noodzaak om ‘weder geboren’ te worden uit de geest. Nicodemus vroeg hoe iemand opnieuw geboren kon worden wanneer hij al oud was. Hij besefte dat hij niet terug in de baarmoeder van zijn moeder kon kruipen, om dan opnieuw geboren te worden.

Zelfs het traditionele Christendom koestert een foute interpretatie hiervan. Zij geloven dat opnieuw geboren worden een soort van ‘geestelijke ervaring’ is terwijl je je nog in je fysieke lichaam bevindt. Maar Jozua sprak over een letterlijke verandering die in het menselijke leven moet plaatsvinden. Die verandering maakt deel uit van Gods doel voor de mensheid. De mensheid heeft de mogelijkheid om uit geestelijke essentie als eeuwig levende geestelijke wezens in de God Familie geboren te worden.

In Johannes 4 staat het verhaal van een Samaritaanse vrouw die Jozua ontmoette bij een waterput. Hij legde haar uit dat zij van het water van die bron kon drinken, maar dat zij daarna opnieuw dorst zou krijgen. Vervolgens zei hij haar dat hij haar levend water kon aanbieden, en dat als iemand daar van dronk zij nooit meer dorst zouden hebben. Zij vroeg hem om haar van dat water te geven, zodat zij nooit meer naar de waterput zou moeten terugkomen om drinkwater te putten. Zij begreep niet dat hij niet over fysiek water sprak, maar wel over de mogelijkheid om te kunnen ‘drinken’ van het ‘geestelijke water’ van het Woord van God.

Vervolgens, in Johannes 6, sprak Jozua over de toekomstige symboliek en symbolen van de Pascha ceremonie, die later door Paulus in 1 Corinthiërs 11: 23 uitgelegd werden. Jozua vertelde zijn discipelen dat zij van zijn vlees zouden moeten eten en van zijn bloed zouden moeten drinken. In Johannes 6:66 staat geschreven dat vele van zijn discipelen (niet de twaalf) daarna stopten met hem te volgen, omdat zij gruwelden bij het idee van wat hij gezegd had. De Joden hebben zich altijd aan de wetten van rein en onrein voedsel gehouden. Zij wisten dat het eten van menselijk vlees en het drinken van mensenbloed een flagrante en duidelijke overtreding van Gods wetten was.

Maar Jozua had het niet over een letterlijke fysieke interpretatie. Hij begon zijn discipelen tot meer begrip en inzicht te leiden in alles wat later nog gegeven zou worden over de nieuwe Pascha ceremonie. In die toekomstige ceremonie zou het drinken van een klein beetje wijn dienen als herinnering aan zijn gespilde bloed, en het eten van een klein stukje ongezuurd brood symbool staan voor zij vlees – zijn fysieke leven, geofferd voor de zonden van de mensheid, als het Paschaoffer.

In het boek Johannes staan nog meer verhalen die allemaal fysiek geïnterpreteerd werden, terwijl het de bedoeling was dat zij geestelijk geïnterpreteerd zouden worden. Hetzelfde geldt voor het verhaal van Jozua de Christus die met zijn discipelen praatte over de stenen van de tempel waarvan niet één steen op de andere zou blijven. Dit verhaal was niet bedoeld om fysiek geïnterpreteerd te worden, maar wel geestelijk. En hoewel de fysieke tempel later, tijdens de eerste Kerk era Efeze in 70 na Christus door de Romeinen verwoest werd, toch verwees Christus niet naar dat voorval. Deze profetie ging over de Kerk in de toekomst – in de eindtijd.

‘Zo zijt gij dan niet meer vreemdelingen en bijwoners, maar medeburgers van de heiligen en huisgenoten van God (een geestelijke tempel), gebouwd op het fundament van de apostelen en profeten, waarvan Jozua Christus Zelf de hoeksteen is, en op wie het hele gebouw, goed samengevoegd, verrijst tot een heilige tempel in de Heere; op wie ook gij mede gebouwd wordt tot een woning van God, in de Geest.’ (Efeziërs 2: 19 - 22)

Paulus legde hier uit dat diegenen die door God in zijn Kerk geroepen worden, beschreven worden als deel uitmakende van een geestelijke tempel – een heilige tempel in de Heere. De apostel Petrus beschrijft dit op eenzelfde manier.

‘En kom naar Hem toe als naar een levende steen, die wel door de mensen verworpen is, maar bij God uitverkoren en kostbaar, dan wordt gij ook zelf, als levende stenen, gebouwd tot een geestelijk huis, tot een heilig priesterschap, om geestelijke offers te brengen, die God welgevallig zijn door Jozua Christus.’ (1 Petrus 2: 4 - 5)

Leden van Gods Kerk worden beschreven als zijnde ‘levende stenen’ (geestelijk) die opgebouwd worden tot een geestelijk huis. Dat geestelijke huis is de tempel van God.

In deze ‘Olijfberg profetie’, waarin Christus uitlegt dat de stenen van de tempel afgebroken zouden worden, sprak hij over een toekomstige tijd voor de Kerk. Hij sprak op dezelfde manier toen hij tegen de Joden zei: ‘Breek deze tempel af, en in drie dagen zal ik hem laten herrijzen’. Bij die gelegenheid sprak hij over zichzelf en voorspelde hij zijn dood en zijn herrijzenis die zou plaatsvinden nadat hij zich drie dagen en drie nachten dood in de graftombe bevonden zou hebben.

Nadat Christus aan de discipelen verteld had dat er in de tempel niet één steen op de andere zou blijven liggen, wilden zij meer weten over wat hij hen vertelde.

‘Toen Hij op de Olijfberg zat, gingen de discipelen naar Hem toe toen zij alleen waren, en zeiden: Zeg ons, wanneer zullen deze dingen gebeuren? En wat is het teken van Uw komst en van de voleinding van de wereld (Grieks – tijdperk)?’ (Mattheüs 24: 3)

Zie je duidelijk de context van deze profetie? Het gaat niet alleen om de Kerk, maar hier wordt ook duidelijk gemaakt wanneer deze gebeurtenissen zouden plaatsvinden. De discipelen vroegen Jozua naar de timing van de gebeurtenissen die te maken hebben met het afbreken van de stenen van de tempel. Uit hun vraag blijkt duidelijk dat zij wisten dat hij sprak over de tijd van zijn komst (in zijn Koninkrijk) aan het einde der tijden. Deze profetie gaat over de dingen die de Kerk in de eindtijd zouden overkomen, vlak voor de wederkomst van Jozua de Christus die dan het Koninkrijk van God op aarde zal vestiging.

Uit latere verslagen komt duidelijk naar voren dat de discipelen graag wilden weten wanneer het Koninkrijk van God gevestigd zou worden, maar zij hadden er geen idee van dat dit niet tijdens hun leven zou gebeuren. In plaats daarvan geloofden zij dat dit snel zou gaan gebeuren. Op dat moment begrepen zij nog steeds een aantal dingen niet die hij hen verteld had over het feit dat hij gedood ging worden. Ditzelfde verslag staat in het boek Markus net iets anders verwoord.

‘Zeg ons, wanneer zullen deze dingen gebeuren? En wat is het teken wanneer al deze dingen in vervulling zullen gaan?’ (Markus 13: 4)

Jozua vertelde zijn discipelen over de timing van zijn uiteindelijke komst als Koning der koningen in het Koninkrijk van God, en over het teken dat tot aan die tijd zou leiden. Het teken dat hij zou geven zou betrekking hebben op de Kerk – gebeurtenissen en tekens die zich in de Kerk van God zouden voordoen – niet tekens die in de wereld zouden gebeuren, wat uit het volgende vers duidelijk zou moeten blijken.

‘En dit Evangelie (goede nieuws) van het Koninkrijk zal in heel de wereld gepredikt worden tot een getuigenis voor alle volken; en dan zal het einde komen.’ (Mattheüs 24: 14)

In deze verslagen begon Christus meer aan hen te openbaren over alles wat in de loop der tijden in Gods Kerk vervuld zou worden. Vervolgens richtte hij zijn aandacht op de gebeurtenissen die rechtstreek tot de eindtijd zouden leiden. Daarbij openbaarde hij een heel specifieke gebeurtenis. De vervulling van deze gebeurtenis zou plaatsvinden nadat de opdracht die God aan Zijn apostel Herbert Armstrong gegeven had voltooid was. Dit werd volbracht door het enorme werk dat hij deed, waardoor het evangelie door middel van tijdschriften, radio en televisie wereldwijd verspreid werd, en ook rechtstreeks aan wereldleiders. Inderdaad, het evangelie van het koninkrijk werd in de hele wereld verkondigd, en nadat dat voltooid was zei Christus dat ‘het einde zou komen.’

Uiteindelijk kwam na de dood van Herbert Armstrong de laatste era van de Kerk, genaamd Laodicea, op het toneel. In de ‘Olijfberg profetie’ wordt nog meer gezegd over het teken bij uitstek van Christus’ komst, en dit gebeurde precies zoals hij gezegd had dat het zou komen te gebeuren. De discipelen vroegen hem wat dat teken van zijn komst zou zijn, en hij antwoordde hen precies wat dat teken zou zijn - wanneer de eindtijd aftelling zou beginnen. Nadat Christus de woorden gesproken had ‘en dan zal het einde komen’, ging hij verder met te laten zien wat het begin van die eindtijd gebeurtenissen zou openbaren die tot aan zijn tweede komst zouden leiden

‘Wanneer gij dan de gruwel van de verwoesting, waarover gesproken is door de profeet Daniël, zult zien staan op de heilige plaats (laat hij die het leest, daarop letten!) laten dan zij die in Judea zijn, vluchten naar de bergen.’ (Mattheüs 24: 15 - 16)

Christus openbaarde wat er op een geestelijk niveau zou komen te gebeuren, door middel van de analogie met wat er vroeger in de fysieke tempel gebeurd was aangaande een gruwel waarmee zij allen bekend waren. Dat was de gebeurtenis die bekend stond als de ‘gruwel der verwoesting’ die in 168 voor Christus plaatsvond toen Antiochus IV Epiphanes de tempel ontheiligde door een standbeeld van Zeus in de tempel op te richten en er op het altaar een varken voor te laten offeren.

Dit verslag in Daniel had een tweeledige profetische vervulling. De eerste vervulling was een fysieke vervulling in 168 voor Christus, maar Christus legde uit dat er ook nog een geestelijke vervulling zou volgen. Die geestelijke vervulling zou tot stand komen wanneer er zich een ‘gruwel der verwoesting’ in Gods Kerk zou voordoen – in de geestelijke tempel.

Deze gebeurtenis zou zo vernietigend zijn voor Gods eigen volk (hier aangeduid als Juda – geestelijk Juda – de Kerk) dat zij gewaarschuwd werden dat zij dan de bergen in moesten vluchten. We zullen hier nog meer uitleg over geven, maar het gaat over een tijd waarin de Kerk verstrooid zou raken. Profetisch wordt het woord ‘bergen’ gebruikt als symbool voor regeringen. Dit gaat over een tijd van verstrooiing van Gods eigen Kerk, waarbij zelfs het georganiseerde bestuur van de Kerk (binnen de ministry) zelf verstrooid zou raken.

Er zijn veel groeperingen die naar deze profetieën over het teken voor de komst van Christus kijken, en geloven dat deze ‘gruwel der verwoesting’ iets is wat in Jeruzalem in het tempelberg gebied moet gebeuren. Sommigen geloven dat deze verzen vervuld kunnen worden als spoedig na het begin van de bouw van een nieuwe tempel deze ontheiligd wordt, zelfs als er op die locatie slechts een paar stenen geleverd en opgebouwd zouden worden. Sommigen geloven zelfs dat deze verzen vervuld kunnen worden wanneer er slechts een altaar op die locatie geplaatst wordt zodat daarop opnieuw een varken geofferd kan worden. Zulke ideeën zij te belachelijk en vergezocht om als realistische mogelijkheden te worden beschouwd.

De ‘Olijfberg profetie’ bevat inderdaad de sleutel waardoor je kan begrijpen dat de eerste vier Zegels van Openbaring over Gods eigen Kerk gaan, en over wat er zou gebeuren wanneer er zich eenmaal een ‘geestelijke gruwel der verwoesting’ in de Kerk zou voordoen – in de geestelijke tempel van God. De vervulling van deze Zegels gaat niet over een fysieke verdrukking die over de wereld zou komen, maar wel over een geestelijke verdrukking die over Gods Kerk zou komen.

Inderdaad, Gods woord openbaart dat er in de eindtijd grote vernietiging zou komen binnen de twee verschillende Christendommen. Wanneer dus de tijd gekomen zal zijn om Wereld Oorlog III te beëindigen, zullen zoals gezegd de instellingen van het traditionele Christendom dat haar georganiseerde begin kende in 325 na Christus volledig vernietigd beginnen te worden.

Daarenboven wordt in Gods woord ook geopenbaard dat Zijn eigen Kerk grote vernietiging zou ondergaan. Christus voorspelde hierover in de Olijfberg profetieën dat dit in de eindtijd zou komen te gebeuren in aanloop naar zijn wederkomst om Gods Koninkrijk te vestigen. Als je de ware betekenis kent van datgene wat bekend is komen te staan als de ‘Vier Ruiters van de Apocalyps’, wat op zich gaat over de gebeurtenissen van de eerst vier Zegels van Openbaring, dan openbaart dit een daadwerkelijke tijdlijn die tot aan Wereld Oorlog III en de tweede komst van Christus leidt.